In dit interview vertelt Thies, 30 jaar, over zijn veelzijdige reis van Hotel- en Eventmanagement naar zijn huidige werk bij House of Bèta. Hij deelt hoe hij, na een periode in de horeca en diverse studies, zijn weg vond naar de wereld van projectmanagement en consultancy. Thies vertelt ook over zijn passie voor variatie in zijn werk, zijn ontwikkeling als projectleider en hoe hij een goede balans tussen werk en privé onderhoudt. Hij laat zien hoe zijn ervaringen en nieuwsgierigheid hem hebben geholpen om snel te groeien in zijn carrière. 

Thies, zou je jezelf eens kunnen voorstellen?

Ik ben Thies, 30 jaar oud, en dus onlangs de twintigerjaren voorbij. Momenteel woon ik in Zeist, een plek waar ik sinds mei 2024 ben komen wonen. Dit maakt het makkelijker voor me om voor mijn opdrachten en werk in de regio te zijn. Oorspronkelijk kom ik uit Schin op Geul, in de buurt van Valkenburg. Dat zegt veel mensen wel iets, denk ik. Verder heb ik een tijdje in België gewoond, net over de grens in Veurs, vlakbij Maastricht. Sinds ik zelf vervoer heb, reis ik regelmatig terug naar Nederland, omdat mijn vrienden daar nog woonden en de oude voetbalclub daar nog was.  Ik heb ondertussen ook voor mijn studie(s) in Amsterdam, Delft en Eindhoven gewoond. Daarna heb ik ook nog in Tilburg gewoond voordat ik nu in Zeist ben beland. Ik heb dus wel wat van Nederland gezien.

Wat voor studie heb je gedaan?

Ik heb uiteindelijk Hotel- en Eventmanagement gestudeerd, dus dat is eigenlijk wel een beetje anders dan wat ik nu doe. Het is eigenlijk een richting die ik uiteindelijk ingerold ben. Mijn vader is hovenier, dus die zette me vanaf jonge leeftijd al aan het werk in de tuinbouw. Dat was behoorlijk intensief en vroeg werk, en op een gegeven moment dacht ik: “Dat wil ik misschien niet per se blijven doen.” Dus ben ik wat gaan rondkijken en heb ik bijvoorbeeld ook Aviation Studies geprobeerd. Dat is weer iets heel anders, en ik ben daarvoor een tijdje in Amsterdam geweest aan de Hogeschool. Uiteindelijk bleek dat toch niet echt mijn ding te zijn. Ik was te jong, te onzeker over wat ik nou precies wilde doen, en daardoor had ik die focus niet. Het was een pittige studie, en ik besloot uiteindelijk te gaan werken.

Toen ben ik de horeca ingegaan. En toen dacht ik: “Weet je wat? Dit bevalt me wel, dus ik ga hier iets mee doen.” Dus ben ik Hotel- en Eventmanagement gaan studeren. De klassieke hotelschool in Maastricht, die bekend is, was iets te traditioneel voor me. Ik zocht iets breder, iets vrijer, en met de toevoeging van Eventmanagement. Daarom ben ik in Eindhoven terechtgekomen. Tijdens mijn studie werkte ik veel in de horeca, wat ervoor zorgde dat ik wat langer bezig was met mijn opleiding.

Na mijn studie begon corona, en dat was natuurlijk niet de beste tijd voor de horecasector. Ik ben toen rond gaan kijken naar wat ik nog wel interessant vond. Ik had wel interesse in wat technische dingen, dus ben ik op internet gaan zoeken. Uiteindelijk kwam ik bij Talent&Pro terecht. Het klikte meteen in de gesprekken, en ik besloot die kant op te gaan. Inmiddels ben ik nu al 2,5 jaar bij Talent&Pro.

Wat inspireert je om telkens weer nieuwe dingen uit te proberen? 

Het voornaamste is dat ik van variatie hou. Dat zit echt in mijzelf. Ik ben altijd al iemand geweest die graag afwisseling zoekt. Dit gaat ook terug naar mijn vorige werk in de horeca. Ik werkte daar in een hotel, en als je dan dutymanager bent, betekent dat vaak dat je gebeld wordt als er iets misgaat en dat je het dan moet oplossen. Die dynamiek vond ik altijd al erg interessant, en ik heb dat ook altijd meegenomen in mijn werk bij House of Bèta. Bij opdrachten kijk ik graag waar het misgaat, analyseer wat er niet klopt en zoek naar oplossingen.

Daarnaast vind ik alles wel interessant. Ik kan van bijna alles iets leren. Aan de ene kant is het jammer dat ik niet iemand ben die op jonge leeftijd al precies weet wat ik wil worden, zoals bijvoorbeeld dierenarts of advocaat. Er zijn mensen die die duidelijke ambitie al van jongs af aan hebben, maar ik ben altijd breder geïnteresseerd geweest. Of dit in de toekomst nog verandert? Dat weet ik niet. Misschien komt het nog, maar voor nu ligt mijn ambitie niet in die richting. Wat ik wel belangrijk vind, is die variatie blijven opzoeken, vragen stellen en van je laten horen. Want als je dat doet, merk je dat er veel mogelijk is.

Wanneer heb je jezelf de afgelopen tijd het snelst ontwikkeld? 

De snelste ontwikkeling vond plaats tijdens mijn rol als projectleider, maar dat geldt eigenlijk nog steeds voor mijn huidige situatie. Recent ben ik begonnen aan een nieuw project, maar het project waarin ik het langst heb gewerkt, was bij Rail&OV. Daar ben ik zeven à acht maanden intensief mee bezig geweest. Het was een project waar ik met verschillende rollen te maken kreeg, wat voor mijn ontwikkeling heel waardevol was. Uiteindelijk ben ik daar in totaal anderhalf jaar werkzaam geweest, maar dan wel in twee verschillende functies.

“Je ontwikkeling begint bij een nieuwsgierige houding.”

Wanneer heb je de grootste ontwikkeling bij jezelf gezien? 

Mijn grootste ontwikkeling zag ik toen ik meer verantwoordelijkheden kreeg en deze mocht opnemen. Dit is het moment waarop ik mezelf echt ben tegengekomen. Het voelde alsof ik sneller moest leren, omdat het ook een beetje moest. Je komt jezelf tegen in situaties die je niet eerder hebt ervaren, vooral op communicatief gebied. Je moet veel kunnen communiceren, ook wanneer het niet altijd makkelijk is of wanneer je er niet per se zin in hebt. Het krijgen van weerstand waar je afhankelijk van bent, en het is jouw verantwoordelijkheid om het voor elkaar te krijgen, zelfs als er niets van de ander komt.

Wat me ook tegenviel, was het moeten balanceren van verschillende taken en het omgaan met de druk die daarbij komt kijken. Gelukkig kan ik redelijk goed omgaan met stress, wat een belangrijke eigenschap blijkt te zijn voor deze rol. Het is niet dat ik ’s nachts wakker lig van iets dat niet goed gaat, maar je merkt wel dat je bepaalde verwachtingen moet waarmaken. Bij het vorige project had ik de verantwoordelijkheid voor zes mensen, waarvoor ik planningen moest maken en ervoor moest zorgen dat deze nageleefd werden. Als dat niet gebeurde, was ik verantwoordelijk voor het feit dat er mensen niets te doen hadden, wat extra druk opleverde.

Door dit alles heb ik geleerd hoe belangrijk communicatie en het managen van verwachtingen zijn, maar ook hoe ik met stress om kan gaan. Deze ervaring heeft me absoluut verder geholpen in mijn ontwikkeling.

Wat is volgens jou het geheim om in korte tijd veel te leren en te groeien in je werk? 

Het geheim is vooral om jezelf te laten horen, vragen te stellen en actief te communiceren wanneer je dingen ziet die je kunt verbeteren. Het is belangrijk om de kans te nemen om iets te veranderen, ook als het niet vanzelf gaat.

Dit spreek ik dan ook gemakkelijk uit naar mijn Peoplemanager of mijn leidinggevende op opdracht. Ik vind het niet moeilijk om zowel positieve als negatieve zaken aan te kaarten. Als dingen goed gaan, zeg ik het, maar ook als er dingen minder goed gaan, vind ik het geen probleem om hierover te praten.

Ik waardeer zowel professionele als persoonlijke gesprekken. Bij Talent&Pro heb je een Peoplemanager die met je ontwikkeling bezig is, en dat is handig, omdat diegene echt de stok achter de deur kan zijn om even extra aandacht te geven aan je groei. Mijn gesprekken gaan vaak over zowel werk als persoonlijke zaken. Toen ik begon bij Talent&Pro, had ik net een relatiebreuk achter de rug en moest ik verhuizen. Het was fijn om met een Peoplemanager hierover te praten, wat me echt geholpen heeft. Ik heb hieraan gewerkt met Maaike, en ook met Sjalin zijn we zijn nog bezig om te zien hoe we dit het beste kunnen aanpakken.

Het gaat dus om beide aspecten: werk gerelateerde zaken bespreken, maar ook persoonlijke kwesties. Het eerste anderhalf à twee jaar was vooral de tijd waarin ik zowel werk als persoonlijke onderwerpen met iemand anders dan vrienden kon bespreken. Het helpt om een objectief iemand te hebben om mee te sparren.

Een belangrijk aspect vind ik dat de spiegel wordt voorgehouden door iemand die je niet zo heel goed kent. Dat helpt echt om je gedachten te ordenen en te zien waar je mee bezig bent. Vaak krijg je ook nuttige tips terug, wat weer een nieuwe kijk op dingen geeft.

Wat geeft jou de meeste energie als je kijkt naar een werkdag of week? 

Ik ben over het algemeen een sociaal persoon, dus ik houd er niet van om de hele dag alleen achter de laptop te zitten en rapporten te behandelen. Ik ben erachter gekomen dat coderen voor mijn vrije tijd leuk is, maar niet fulltime. Wat me echt energie geeft, is het contact met anderen en samenwerken in een team. Het sparren met collega’s haalt voor mij ook veel motivatie naar boven. Zelfs op drukke momenten, als je even samen kunt overleggen en terug kunt kijken op wat je al hebt bereikt, motiveert dat om door te gaan. Het helpt ook om die reflectie van collega’s te krijgen: je hebt misschien al meer gedaan dan je dacht.

Dat zie ik ook terug op kantoor, waar je bijvoorbeeld een appgroep hebt en collega’s samenkomen om te werken. Het zijn verschillende mensen, zowel van dezelfde opdrachtgever als van andere opdrachtgevers. Ik leer zo veel verschillende mensen kennen, wat ook wel leuk is. Bijvoorbeeld, er zijn collega’s van mijn vorige opdracht die hier ook af en toe werken. Het is goed om te zien dat we met een gevarieerde groep samenwerken en van elkaar leren.

De variatie in mijn huidige opdracht helpt me echt in mijn enthousiasme. Op dit moment zit ik bij Achmea als Adviseur fysieke output diensten. Het is een mix van projecten en dagelijkse taken, maar ik ben nu vooral bezig met kleine interne projecten voor verbeteringen, zoals digitalisering en procesverbetering. Dit zorgt voor voldoende variatie, wat het voor mij makkelijk maakt om gemotiveerd te blijven. In mijn vorige opdracht was het wat meer operationeel, met steeds terugkerende sprints van het versturen van brieven en het behandelen van dingen. Daar was de variatie kleiner, maar ook daar probeerde ik altijd wat extra verantwoordelijkheid op me te nemen, zodat ik mezelf kon blijven ontwikkelen.

Wat belangrijk is, is dat je in opdrachten met wat meer vrijheid ook meer de mogelijkheid hebt om je eigen tijd in te delen en nieuwe dingen op te pakken. Bij klantenservice was dat bijvoorbeeld minder mogelijk, omdat je niet veel tijd hebt om af te wijken van je dagelijkse taken. Maar in projecten met meer vrijheid krijg je meer ruimte om zelf initiatieven te nemen.

Ik zorg ervoor dat ik zelf de ruimte opzoek. Als ik zie dat er iets is waar ik me in kan verdiepen, zoals bij mijn vorige project met toeslagen, pak ik dat aan. In het begin weet niemand er veel van, dus ga je vragen stellen en zelf op zoek naar antwoorden. Als je daar dieper in duikt, krijg je vanzelf een goed overzicht en zie je waar de kans ligt om het proces te verbeteren. Dat is vaak het moment waarop anderen je opmerken, en zo krijg je de kans om projecten over te nemen en meer verantwoordelijkheid te krijgen. Het is zeker een beetje geluk, maar ook een kwestie van zelf initiatief tonen en jezelf naar voren schuiven.

“Werk om te leven, niet andersom.”

Hoe zorg je voor een goede balans tussen werk en privé? 

Ik zou zeggen dat ik werk om te leven, niet andersom. Het werk is belangrijk, maar aan het einde van de dag kan ik het wel afsluiten. Voor mij is het essentieel om dingen voor mezelf te doen die niet met werk te maken hebben. Ik doe veel ‘nerdy’ dingen, zoals films kijken en gamen. In mijn vrije tijd speel ik ook videogames, en dat is iets wat ik graag doe. Het is uiteraard ook leuk om daar af en toe met collega’s over te praten.

Voor mij is het belangrijk om dingen te doen die vooruitzicht bieden. Het helpt om te weten dat je iets leuks hebt om naar uit te kijken. Of dat nu in de week is of in het weekend, het maakt niet uit. Soms kan dat een dinsdagavond zijn waarop je iets leuks plant als een vaste gameavond met een maatje, maar vaker is het echt in het weekend dat ik even tijd voor mezelf neem, zoals een avondje op de bank zonder verplichtingen of juist een groter uitstapje.

Ik heb ook weleens die momenten dat ik even niets wil doen. Ik ben zeker niet elke avond sociaal actief. Sommige mensen hebben altijd iets gepland, maar ik vind het juist ook fijn om rust te nemen, zoals gewoon even alleen zijn of een rustige avond thuis. Maar ik ben zeker iemand die ook energie haalt uit het samen zijn met vrienden, bijvoorbeeld samen een film kijken of uit eten gaan. Als ik altijd alleen ben, kan ik juist onrustig worden, omdat ik dan kan verdwijnen in allerlei afleidingen.

Over mezelf zou ik dus zeggen dat ik zowel introvert als extravert kan zijn, in gezonde afwisseling. Ik heb momenten van rust nodig, maar ook momenten waarin ik met mensen om me heen ben. Ik kan echt genieten van tijd met anderen, zoals bijvoorbeeld die trip naar Walibi die we met collega’s hebben gemaakt. Maar ik waardeer het dus ook om tijd voor mezelf te hebben, even op de bank zitten en niets doen.